زندگی امروزی

با عرضه گسترده تبلت ها و ویندوزهای مخصوص صفحات لمسی مثل ویندوز 8 و آر تی و همچنین به وجود آمدن نسخه لمسی نرم افزارهای پر کاربرد دفتری مانند مایکروسافت آفیس، می توان گفت ما وارد عصر پُست پی سی شده ایم.

درست است که گجت ها، کوچک و جمع و جور هستند و اغلب نیازهای تجاری-روزمره شما را رفع و رجوع می کنند ولی در اینجا به چند مورد اشاره می کنیم که نشان می دهد پی سی ها حالا حالاها برای نفس کشیدن زمان دارند.

پی سی ها ارزان ترند

با در نظر گرفتن ترکیب داخلی مشابه، پی سی ها به نسبت لپ تاپ ها برای مشتری ارزان تر تمام می شوند. قیمت و هزینه معیاری ست که به راحتی نمی توان از کنار آن عبور کرد و هنوز هم تعیین کننده است.

پردازنده های قوی تر

سازنندگان لپ تاپ محدودیت های زیادی در استفاده از پردازنده دارند. آنها باید اندازه دستگاه، وزن، قدرت فن و مصرف انرژی را در نظر بگیرند و با توجه به این عوامل پردازنده ای بسازند که کوچکتر باشد و کمتر داغ کند. از این لحاظ دست سازندگان پی سی باز تر است و می توانند از پردازنده های قوی تری استفاده کنند.

ابزارهای جانبی

می توانید ده ها ابزار جانبی مختلف را همزمان به پی سی وصل کنید و از آنها استفاده کنید. لپ تاپ ها به دلیل محدودیت در اندازه، وزن و قطر نمی توانند همه پورت ها را پشتیبانی کنند و یا اگر هم پشتیبانی کنند تعداد آنها کم است. ولی در پی سی ها محدودیتی در تعداد پورت ها نداریم لذا می توانیم هم زمان از ابزار جانبی مختلفی استفاده کنیم.

تعدد در نمایشگرها

اندازه صفحه نمایش در لپ تاپ ها حداکثر تا 17 اینچ و یا 19 اینچ است. ولی هنگامی که با پی سی کار می کنید هیچ محدودیتی در صفحه نمایشگر ندارید و می توانید از هر اسکرینی که دوست دارید استفاده کنید.

از طرفی کار کردن با چند مانیتور به صورت همزمان در پی سی ها راحت تر از کارکردن چند مانیتوره در لپ تاپ ها است.

حرفه ای تر بازی می کنید

لپ تاپ های زیادی مخصوص بازی خورها وجود دارد. به عنوان مثال لپ تاپ Alienware m17x R4 با i7 و گرافیک جی فورس 680 ام برای گیمرها لپ تاپ خوبی به شمار می رود.

اما بر روی پی سی می توانید کارت های گرافیک و صدای قوی تری نصب کنید و حرفه ای تر بازی کنید. به طور کلی بازی کردن با پی سی قدرتمند تر از بازی کردن با لپ تاپ است.

تعمیر پی سی راحت تر است

باز کردن لپ تاپ کار راحتی نیست. حتی اگر باز کردنش ساده باشد، دوباره بستنش اصلا ساده نیست! آنهایی که تجربه دارند می دانند که همیشه این ترس وجود دارد که نکند در انتهای کار چند تا پیچ اضافه بیاورید!

ولی تعمیر پی سی کار راحتی ست. خودتان می توانید بازش کنید و قطعه مشکل دار را تعویض کنید. از طرفی هزینه تعمیر برای لپ تاپ اصلا قابل مقایسه با پی سی نیست. مثلا اگر بخواهید کارت گرافیک مک بوک خود را عوض کنید باید 800 دلار هزینه کنید این در حالی ست که با 80 دلار می توانید کارت گرافیک پی سی را خودتان تعویض کنید.

حرفه ای تر کار کنید

برخی از کاربرانی که از نرم افزارهای حرفه ای مانند فوتوشاپ استفاده می کنند برای کار با لپ تاپ و ترکپدهای آن دچار مشکل هستند برای همین ابزارهای جانبی مختلفی خریداری می کنند.

از آن جایی که پی سی ها همچنان به صورت سنتی با ماوس و کیبورد کار می کنند، می توانند گزینه خوبی برای محل کار این افراد باشند.

امنیت پی سی بیشتر است

بدترین ویژگی پی سی غیر قابل حمل بودن آن است ولی همین ویژگی منفی موجب بالا رفتن امنیت آن می شود. سارقان می توانند لپ تاپ شما را در حین حمل کردند بدزدند ولی امکان آنکه پی سی شما را به سرقت ببرند خیلی کم است!

خودتان سرهمش میکنید

لپ تاپ ها با وجود تنوع زیادی که دارند باز هم به صورت بسته در کارخانه آماده می شوند و شما نمی توانید بر روی محتویات قطعات آن مانور زیادی بدهید ولی پی سی ها به دست خود شما سرهم می شوند. می توانید هر مادر بوردی که دوست دارید و یا هر کارت گرافیکی که مد نظرتان است تهیه کنید.

بخش دانش و زندگی تبیان

به گزارش رویترز، یک منبع نزدیک به یکی از این دو شرکت اظهار داشته است که در طول سال گذشته، مقامات اجرایی و رده بالای این دو شرکت مطرح دنیای فناوری یعنی اینتل و اپل به بحث درباره عقد یک قرار داد همکاری مشغول بوده‌اند که هرچند تا کنون نتیجه‌ای در بر نداشته اما به نظر می‌رسد که اینتل سخت در تلاش است تا چیپ هایی مطابق استاندارد های اپل تولید کند. در واقع اینتل قصد دارد تا چیپ‌های مورد نیاز اپل را با طراحی خود اپل تولید کند.

مشخصا اپل در پی خارج کردن سامسونگ از زنجیره تامین قطعات خود می‌باشد. شرکتی که با تولید پردازنده های مورد استفاده در انواع آیفون، آیپاد تاچ و آیپد، جزو تامین کنندگان اصلی قطعات مورد نیاز اپل به شمار می‌رود و طی سال‌های اخیر ارتباط تجاری بین این دو رقیب دیرینه در دنیای موبایل به نبردی جانانه تبدیل شده است.

در این میان اینتل که کارخانه‌های بزرگ و قدرتمند تولید نیمه‌هادی‌ها را در اختیار دارد و قطعا رقیب سرسختی برای سامسونگ به شمار می‌رود پای به میدان نهاده تا با استفاده از پتانسیل بالای خود در تولید و فناوری‌های در اختیار خود، جایگاه ارزشمند سامسونگ را تصاحب کند.

اما به‌راستی چرا اینتل به‌دنبال عقد چنین قراردادی است؟ پاسخ کاملا مشخص و مبرهم است: اپل بازاری را در اختیار دارد که سرشار از سود و منافع مالی است و بدون شک همکاری این شرکت باعث افزایش تولید اینتل و متقابلا درآمد بیشتر این شرکت می‌شود.

اما از سوی دیگر این امر کاملا مغایر با اهداف اینتل در وارد کردن چیپ‌های X86 و اتم به دنیای ابزارکهای دیجیتال می‌باشد.

علاوه بر آن، اینتل مسئولیت تولید چیپ های FPGAs الترا(altera) را با فناوری ساخت خود یعنی چیپ هایی با لیتوگرافی 14 نانومتری برعهده گرفت. بنابراین، تمایل اینتل برای صرف درآمد حاصله در راه تولید چیپ‌های مورد نیاز اپل کاملا طبیعی خواهد بود.

اما در پایان به نظر می‌رسد که تصمیم گیری نهایی بر عهده‌ی مدیرعامل اینتل گذاشته شده است.

تبلت اکسپریا Z به طور رسمی در کنگره موبایل بارسلون رونمایی شد ولی پیش از آن و در ژاپن شاهد معرفی اولیه آن بودیم. یک تبلت 10.1 اینچی با ضخامت 6.9 میلیمتر و وزن 495 گرم با بدنه مقاوم در برابر آب و نمایشگر تمام HD. اینها همه عالی اند ولی در کنارشان شاهد چیپ 4 هسته ای اسنپدرگون S4 Pro با فرکانس 1.5 گیگاهرتز هم هستیم و کوالکام مشتاق است که تکنولوژی جدید به کار رفته در آن، یعنی "پردازش چندگانه نامتقارن" را که باعث بهبود عمر باتری می شود، به ما نشان دهد.

قبل از اینکه چشم غره بروید و بپرسید پردازش چندگانه نامتقارن دیگر یعنی چه(؟) باید بگویم نگران این عبارت نامفهوم نشوید چون معنای آن خیلی ساده است. در اکثر پردازنده های دو یا چهار هسته ای، سرعت سی پی یو می تواند تغییر داده شود تا عمر باتری با شارژ موجود، بالاتر برود.

وقتی سی پی یو مشغول کار سنگینی نیست با فرکانس پایین تری کار می کند ولی مشکل این است که این کنترل سرعت به کل -هسته های- سی پی یو اِعمال می شود. بنابراین اگر هسته شماره 1 دارد با فرکانس 1.5 گیگاهرتز کار می کند، پس هسته شماره 2 و الی آخر هم باید چنین باشند. اما با هوشمند شدن پردازنده اسنپدرگون S4 Pro به وسیله ویژگی پردازش چندگانه نامتقارن، هر هسته می تواند بر روی یک فرکانس متفاوت کار کند.

بنابراین فرض کنید که هسته شماره 1 در حداکثر سرعت و با بیشتری توان خود دارد پردازش می کند، اما همزمان یک وظیفه ساده دیگر -مثلاً آپدیت مربوط به یک ویجت- هم بر عهده سی پی یو قرار می گیرد؛ در اینجا است که هسته شماره 2 فعال می شود و با این تکنولوژی جدید، لزومی به پردازش وظیفه سبکی مثل آپدیت یک ویجت در فرکانس 1.5 گیگاهرتز نیست، بلکه هسته شماره 2 این کار را با توان کمتری انجام می دهد. این ویژگی قابل تعمیم به هسته های 3 و 4 هم هست.

بنا به توضیح کوالکام، این تکنولوژی جدید نیاز به معماری بیگ.لیتل را که ARM در صدد ترویج آن است رفع می کند و باعث بهبود عمر باتری دستگاه ها می شود. در سمت دیگر، انتظار می رود اولین چیپ پر تیراژ با معماری بیگ.لیتل که اگزینوس 5 اکتا باشد هم بر روی گلکسی اس 4 به بازار بیاید.

حالا در یک گوشه رینگ معماری بیگ.لیتل (ترکیب 4 هسته Cortex A7 کم مصرف با 4 هسته Cortex A15 قدرتمند که بسته به توان مورد نیاز جای آنها عوض می شود) را داریم و در گوشه دیگر رینگ پردازش چندگانه نامتقارن را. واضح است که این دو رویکرد تکنولوژی محور، مزایایی را دارا هستند ولی همچنان باید منتظر بمانیم و ببینیم که در نتایج تست های آینده، تعداد مزایای کدام یک بیشتر است.

بخش دانش و زندگی تبیان

رزولشن (Resolution) :

هــر دو حالت 1080p و 1080i دارای 1080 خطوط عمـــودی رزولشن هستنـد (have 1080horizontal lines) که با یک نسبت تصویر تقریبا عریض 16:9 مقایسه می شود که نتایج بدست آمده می شود: 1920 — 1080

یک دیدگاه غلط در این رابطه وجود دارد و تصحیح این دیدگاه آن است که، این درست نیست که 1080i دارای رزولوشن عمودی کمتری از 1080P است.

قالب در مقابل زمینه (Frames vs. fields) :

به طور کلی می توان گفت که حالت نمایش 1080پیکسل، یک چارچوب و فریم تعریف شده و پایه است (frame-based) و این حالت نمایش در اکثر پخش های ویدیویی استفاده شده و روند رو به رشدی دارد و جای پیشرفت زیادی نیز دارد. در این حالت شما یک “frame rate”‌ دارید و آن درفریم در هر ثانیه بیان می شود. اما حالت “1080i”‌  حالت “field-based”‌ دارد. این حالت را می توان حالت درآمیخته شدن لایه ها بیان نمود. در این حالت شما برخلاف حالت قبلی، یک “field rate”‌ دارید که تعریف می شود (fields per second) زمینه در هر ثانیه. یک “field”‌ ، نیمی ازخطوط (frame) قالب را شامل می شود. (حتی خط یا خطوط عجیب و غریب را نیز شامل می شود). اگر یک رشته از خطوط زوج داشته باشیم، بعد از آن خطوط، خطوط عجیب و غریب و غیره تشکیل می شود.

فرکانس ها (Frequencies) :

حالت 1080p دارای frame rate بیست و پنج فریم در هر ثانیه است (frame rate of 25 frames per second). این حالت در نمایش تلویزیونی کشورهایی استفاده می شود که از سیستم PAL بهره می برند.

ولی در کشورهایی که از سیستم NTSC بهره می برند ؛ 30/1,001 فریم در هر ثانیه می باشد.

اما حالت 1080i، field rate تنظیم شده اش برای کشورهایی که از سیستم PAL بهره می برند ؛ معادل پنجاه فیلد بر ثانیه است (50 fields per second)، و برای سیستم های NTSC نیز 60/1,001 fields per second می باشد.

کمی توضیح بیشتر در رابطه با همین موضوع :

اطلاعات بیشتر در رابطه با حالت “1080p”‌ ؛ بیست و پنج فریم در ثانیه (25 frames per second) :

تصور کنید شما در حال تیراندازی بیست و پنج عدد عکس در هر ثانیه اید و می خواهید همه آن ها را به عنوان “bitmaps”‌ ذخیره سازید. هر فریم یک تصویر کامل در لحظه می باشد. هر پیکسل در یک “frame”‌ ؛ ذخیره شده است در همان لحظه!

اطلاعات بیشتر در رابطه با حالت “1080i”‌ ؛ پنجاه فیلد در ثانیه (1080i at fields per second) :

تصور کنید در حال تیراندازی پنجاه عکس در هر ثانیه هستید، با این تفاوت که در این مدت زمانی تنها نیمی از آنها را به صورت “bitmaps”‌ ذخیره می کنید! گاهی اوقات هم شما خطوط نامنظم را ذخیره می سازید؛ گاهی اوقات نیز خطوط زوج را ذخیره می نمایید.

توجه داشته باشید که این نوع از ذخیره سازی همان ذخیره سازی تصاویر با کیفیت و رزولشن پایین نیست! هر فیلد، نیمی از یک تصویر کامل است که در لحظه، فوری ذخیره سازی می شود. هر پیکسل در فیلد، در همان لحظه بدام می افتد و ذخیره می شود.

قاعده‌ی (50 عدد نیمه ذخیره شده برابر نیست با 25 عدد تصویر کامل)

بر خلاف برخی از نظرات در اینجا، در هم آمیختن ویدیو در 50 هرتز به این معنا نیست که 25 عکس کامل در هر ثانیه نمایش داده می شود. این بدان معنی است که  پنجاه عد تصویر نصفه نمایش داده می شود، اما کدام از آنها نمایش داده می شود؟ آنهایی که پنجاه تصویر مختلف در پنجاه لحظه متفاوت و مشخص در ثانیه، اصطلاحا پرتاب می شوند نمایش داده می شوند. شما نه تنها 50 تصویر کامل در هر ثانیه را ندارید؛ بلکه به طور کل هیچ کدام از عکس های کامل را در اختیار ندارید.

مشکلات پخش در حالت "1080i"‌:

استفاده از این حالت باعث بوجود آمدن مشکلات فراوانی از قبیل موارد زیر می شود:

*مقیاس ویدیو

*چرخش (rotate) ویدیو

* فیلمهای ویدیویی بسیار کند و آهسته به نمایش در می آیند

*گاهی سرعت نمایش بیشتر می شود!

* توقف های مکرر در حالت پخش ویدیویی

* و ...

حتی ممکن است کیفیت خوب یک فایل ویدیویی با پخش در این حالت بسیار تنزل یابد. یک امتیاز منفی دیگر این حالت به ”‌ video encoding”‌ برمی گردد. چرا که ”‌ video encoding”‌ کردن یک ویدیو در این حالت بسیار مشکل می باشد.

مشکلات پخش در حالت "1080p"‌:

نقطه ضعفی که این حالت دارد، استفاده از یک "frame rate"‌ می باشد که تنها نیمی از میزان "field rate"‌ در حالت "1080i" است. بنابراین در این حالت کمی وضوح نمایش حرکات جنبشی در تصویر، کمتر شده است. برای درک بهتر این موضوع شما می توانید به سراغ تلویزیون های بزگ مسطح بروید، اگر شما این تلویزیون ها را با تلویزیون های CRT مقایسه کنید، خیلی زود پی خواهید برد که وضوح و کیفیت بالاتر از آنهاست اما به همراه تصویر؛ حرکات کوچک تشنجی نیز وجود دارد. مشکل و نقطه ضعف دیگر آن است که اساس و پایه استفاده کلی برای تلویزیون و ساخت برنامه های تلویزیونی توسط حالت ”‌ 1080i”‌ می باشد، و خب طبیعتا این مسئله از جنبه های فراگیر بودن حالت "1080p"‌ می کاهد و به صورت خودکار دست رد بر سینه برنامه سازان می زند.

نتیجه گیری :

هیچ کدام از این دو حالت برنده قطعی نشده اند و دیگری بر حالت دیگر غلبه ندارد!

در اینجا برای شما دستورالعمل های کلی و آموزش هایی را قرار می دهیم که شما به توجه به این آموزش ها خودتان تصمیم بگیرید که کدام فرمت مناسب کار شماست:

- آیا این فرمت را برای تلویزیون هایی با کیفیت بالا می خواهید؟ استفاده از 1080i یا هر آنچه مورد نیاز است.

-آیا این فرمت را برای تلویزیون استاندارد و تعریف شده می خواهید؟ استفاده 720p و پس از آن تبدیل به 576i یا 480i.

- آیا این فرمت را برای دسترسی به اینترنت می خواهید و رزولشن بالا هم برای شما ملاک است؟ استفاده از 1080P

-آیا این فرمت را برای دسترسی به اینترنت می خواهید و رزولشن اهمتی ندارد؟  استفاده از 720P.

شرکت سونی از کنسول بازی پلی استیشن 4 خود پرده برداری می‌‌کند، کنسولی که بر اساس شواهد بدست آمده از یک کنترلر جدید با صفحه لمسی بهره می‌برد. اما این کمپانی ژاپنی به تازگی پتنتی را به نام خود ثبت نموده که نشان می‌دهد سونی در حال طراحی نوع جدیدی از کنترلر است که PlayStation Eyepad نامیده می‌شود. در ادامه توضیحات بیشتر در مورد کنترلر جدید سونی که شکل و شمایل مشابه تبلت‌‌ها دارد را مشاهده خواهید کرد.

براساس اطلاعاتی که سونی در فرم پتنت Eyepad درج نموده، این کنترلر مجهز به دو دوربین سه بعدی است و طوری طراحی شده تا چیزهایی که در بالای آن قرار دارند را اسکن نموده و آن‌ها را به اشیاء مجازی درون بازی بدل کند.

مشخصا Eyepad با این شکل و شمایل تولید نخواهد شد و این ابزار نیاز به سخت‌افزار قوی و پیشرفته‌ای دارد. اما هدف و مفهوم کلی آن بر ترکیب دنیای مجازی با دنیای حقیقی است و قرار است لذت بازی را دو چندان کند.

همچنین نباید انتظار داشت که این کنترلر به همراه پلی استیشن 4 معرفی شود و احتمالا در آینده و به عنوان یک ابزار جانبی برای این کنسول بازی روانه بازار خواهد شد.

از طرفی مایکروسافت اعلام کرد که برای بیست و پنجمین ماه متوالی، کنسول بازی ایکس باکس 360 همچنان عنوان بهترین فروش را در میان ابزارهای کلاس خود حفظ کرده است. بر اساس آمار NPD Group ، ایکس باکس 360 در ماه ژانویه 281 هزار دستگاه فروش داشته است.

مجموع درآمد مایکروسافت از اکوسیستم بزرگ ایکس باکس در این ماه (اعم از کنسول ها، ابزارهای جانبی و بازی ها) بالغ بر 338 میلیون دلار بوده است. و البته این میزان باز هم یکی از بزرگترین فروش های ایکس باکس بوده و این کنسول همچنان یک شگفتی جدید برای مایکروسافت به ارمغان آورده است.

این فروش و استقبال در حالی رقم می خورد که پایان این راه هم کم کم در دیدرس قرار گرفته است. به شکل گسترده ای انتظار می رود که مایکروسافت جانشین ایکس باکس را در سال جاری میلادی معرفی کند. برخی شایعات هم پیش بینی می کنند این محصول جدید بر پایه هسته ویندوز عرضه خواهد شد. و با با پلتفرم یکپارچه ای با ویندوز و ویندوز فون پا به عرصه وجود خواهد گذارد.

اکنون به نظر می رسد که برند ایکس باکس قدرتمند تر از همیشه به جلوه گری مشغول است. ابزاری که توسعه خود را به عنوان یک کنسول بازی شروع کرد و اکنون بیشتر به عنوان یک هاب سرگرمی های خانگی مورد استفاده قرار می گیرد.

اگر چه اکنون این کنسول بازی به دلیل تعداد کم بازی های موجود مورد سرزنش قرار می گیرد. اما اگر نسخه بعدی آن با هسته ویندوز عرضه شود، باید منتظر تعداد بی شماری بازی جدید باشیم که اکنون در اکوسیستم ویندوز جولان می دهند و به راحتی می توانند به دنیای ایکس باکس سرازیر شوند.

سونی اطلاعات زیادی در مورد کنسول بازی خود ارائه نکرد و بخش اصلی معرفی خود را به نمایشگاه تخصصی بازی E3 موکول نمود، مکانی که قرار است نسل بعدی ایکس باکس مایکروسافت نیز معرفی گردد.

پلی استیشن 4 از نظر سخت افزاری به معماری سوپرشارژ PC تجهیز شده است که برپایه x86 است و واحد پردازش گرافیک آن به شدت ارتقاء یافته است. در کنسول جدید سونی از 8 گیگابایت حافظه GDDR5 فوق سریع بهره گرفته شده است. همانطور که پیش‌تر به بیرون درز کرده بود دسته بازی پلی استیشن 4 که DualShock 4 نامیده شده از یک تاچ‌پد شبیه به ویتا بهره می‌برد. یک نوار لامپی نیز در پشت دسته وجود دارد که بازیکن را تشخیص می‌دهد.

پلی استیشن 4 از معماری PC برای پردازنده خود استفاده می‌کند. این شرکت تصمیم گرفته است از یک پردازنده هشت هسته‌ای X86 برای این کنسول استفاده نماید. همچنین این شرکت با به کار بردن 8 گیگابایت حافظه GDDR5 تلاش کرده است تا دستگاهی با قدرت کامپیوترهای امروزی را به‌عنوان کنسول بازی تولید کند.

مشخصات فنی دقیق پلی استیشن 4

**پردازنده 8 هسته ای بر اساس معماری X86 و پردازنده های Jaguar ساخت AMD

** گرافیکی مشتق شده از نسل جدید تراشته های گرافیکی AMD RADEON با 1152 واحد پردازشی Stream که توان پردازشی 1.84 ترافلاپس را دارا می باشد

**8 گیگابایت حافظه ی مجتمع و از نوع GDDR5 و عرض باند حافظه 176 گیگابایت بر ثانیه هم برای CPU و هم برای GPU

** هارد دیسک پرظرفیت

**  درایو Blu-ray پرسرعت

** دسته کنترلی DualShock 4 با قابلیت Touchpad و دوربین اختصاصی برای تشخیص حرکات گیمرها، ژیروسکوپ، شتاب سنج و ویبراتور، جک هدفون و باطری داخلی.

پلی استیشن 4 مجهز به دوربین سه بعدی (3D) است که از طریق نوار لامپی پشت دسته ها، امکانات کنترلی بسیاری را میسر می‌سازد. خود کنسول بازی نیز مجهز به یک پردازنده 8 هسته‌ای قدرتمند است که قادر به پردازش 2 ترافلاپ بوده و توانایی رندر آنی 30 هزار چندضلعی را دارد. برای مقایسه بهتر لازم است بدانید که پلی استیشن 3 قادر به رندر 15 هزار چندضلعی بود. گرافیک این کنسول نیز ساخت AMD و از خانواده Radeon است.

در پلی استیشن 4 کاربر می‎‌تواند تنها با فشار دادن دکمه پاور به راحتی بازی را موقتا متوقف نموده و با فشار مجدد آن دکمه بلافاصله بازی را ادامه دهد. نسل جدید کنسول بازی خانگی سونی دارای یک تراشه اختصاصی ثانویه است که برای دانلود و آپلود طراحی شده است، یعنی حتی وقتی کنسول خاموش است، باز هم عملیات دانلود و آپلود فایل‌ها متوقف نمی‌شود.

نکته جالب دیگر در پلی استیشن 4 امکان بازی پیش از اتمام دانلود کامل آن است. یعنی در حین دانلود بازی، امکان شروع بازی وجود دارد و همزمان با بازی، دانلود آن نیز دنبال می‌شود. کاربران می‌توانند ویدیو مربوط به بازی خود را نیز آپلود نموده و با دیگران به اشتراک بگذارند. سونی برای کاهش حجم ویدیو پیش از آپلود، آن را فشرده می‌کند تا پهنای باند کمتری مصرف شود. به این ترتیب کاربران می توانند کارهای خارق‌العاده‌ای که در بازی‌ها انجام می‌دهند مانند رکوردهای تازه و غیره را به راحتی با دوستان و کاربران دیگر به اشتراک بگذارند. سونی در این کنفرانس اعلام کرد که ما اشتراک گذاری ویدیو را در پلی استیشن 4 به راحتی اشتراک گذاری اسکرین شات در دنیای امروز کرده‌ایم.

سونی تمرکز ویژه‌ای بر امکانات اجتماعی داشته و آن را فراتر از یک چت ساده، کرده است. در پلتفرم پلی استیشن 4 کاربران می‌توانند به دیگران اجازه دهند تا بازی آن‌ها را بصورت زنده تماشا کنند. کاربران همچنین می‌توانند از طریق تلفن هوشمند یا ابزارهای قابل حمل دیگر ویدیوهای آپلود شده دیگران را مشاهده کنند.

سرویس‌های فیس بوک و شبکه استریم ویدیویی Ustream نیز با پلی استیشن 4 سازگار شده‌اند و دسترسی به آن‌ها نیز وجود دارد.

سونی از فناوری‌های شرکت Gaikai که پیش‌تر آن را تصاحب کرده بود در پلی استیشن 4 بهره برده است. سونی اعلام کرد با بکارگیری فناوری Gaikai و فروشگاه پلی استیشن، شما قادر خواهید بود تا هر بازی را بصورت مجانی و آنی آزمایش نموده و در صورت تمایل آن را با دیگران به اشتراک بگذارید و در نهایت اگر آن را پسندید خریداری نمایید.

کنسول جدید سونی از دسته بازی DualShoick 4 همراه با تاچ پد استفاده می‌کند. اعلام این موضوع نشان می‌دهد که شایعاتی که پیش از این پیرامون این مورد منتشر شده بودند، حقیقت داشتند.

پیکسل دارای یک صفحه نمایش 12.85 اینچی با نسبت تصویر 3:2 است که 18 درصد فضای عمودی بیشتر را نسبت به نمایشگرهای 16:9 ارائه می‌کند. یکی از قابلیت‌های برجسته لپ تاپ گوگل رزولوشن بسیار بالای 2560 در 1700 پیکسلی آن است که تراکم 239 پیکسل در اینچ و روشنایی 400 نیت را ارائه می‌کند. البته این نمایشگر لمسی است و این بدین معناست که گوگل نیز به دنبال ویندوز 8 رابط کاربری Chrome OS را لمسی کرده است.

پیکسل همچنین دارای یک پردازنده 2 هسته‌ای Core i5، حافظه رم 4 گیگابایت و حافظه ذخیره سازی SSD با ظرفیت 32 یا 64 گیگابایت است. اگر این حجم حافظه برایتان کافی نیست، گوگل 1 ترابایت حافظه ذخیره سازی ابری در سرویس Google Drive را نیز به مدت 3 سال در اختیارتان قرار خواهد داد. مدل 64 گیگابایت پیکسل از LTE و WiFi و مدل 32 گیگابایت تنها از WiFi پشتیبانی می‌کند.

از دیگر مشخصات کروم بوک پیکسل می‌توان به وزن 1.52 کیلوگرمی آن اشاره کرد. همچنین این دستگاه دارای سه میکروفن مختلف است تا هنگام انجام تماس‌های صوتی و تصویری، نویز صدا تا جای ممکن گرفته شود.

گوگل کروم بوک جدید خود را با طراحی متفاوت‌تری نسبت به نمونه‌های قبلی معرفی کرده است. وجود بدنه آلومینومی، گوشه‌های گرد، مخفی بودن خروجی خنک کننده دستگاه و پیچ‌ها، همگی نشان دهنده آن است که طراحی بدنه این مدل شاهد تحول کاملی بوده است. علاوه بر این‌ها، طراحی کیبورد در این دستگاه نیز تغییر کرده است تا کار را برای کاربرانی که سرعت تایپ بالاتری دارند، ساده‌تر کند.

به لطف وجود پردازنده قدرتمند این مدل، گوگل می‌گوید کروم‌بوک پیکسل می‌تواند به‌طور همزمان چندین ویدیوی فول اچ‌دی را نمایش دهد. البته این شرکت در کنار تغییرات سخت‌افزاری، در بخش نرم‌افزار نیز با توجه به وجود ویژگی نمایشگر لمسی، برنامه‌هایی در سر دارد. اپلیکیشن‌های QuickOffice و Google+ Photos قرار است به‌طور اختصاصی برای کاربران کروم بوک پیکسل عرضه شوند.

لپ‌تاپ صفحه لمسی گوگل را از همین امروز می‌توان سفارش داد. گوگل قرار است از ماه آوریل، سفارشات کاربران را تحویل دهد. اما شاید مهم‌ترین فاکتور این مدل، قیمت آن باشد. برخلاف روال قبلی گوگل در قیمت گذاری کروم بوک‌ها، ابن بار به دلیل جهش بزرگ سخت‌افزاری، قیمت محصول نیز به طرز شگفت‌آوری افزایش پیدا کرده است.

کروم بوک پیکسل در دو مدل وای‌فای و LTE عرضه خواهد شد. قیمت گوگل قیمت مدل وای‌فای را 1299 دلار تعیین کرده است و مدل LTE نیز که تنهای در آمریکا قابل سفارش خواهد بود، همراه با یک بسته اینترنتی ماهانه، 1449 دلار قیمت دارد. برای مشاهده مشخصات کامل و تصاویر بیشتری از کروم بوک پیکسل می‌توانید به گوگل پلی مراجعه کنید.

تصمیم گوگل در این زمینه احتمالا برای ایجاد بازار رقابتی با شرکت مایکروسافت است. وال استریت ژورنال می‌گوید 25 درصد از لپ‌تاپ‌های ویندوز 8 که ماه گذشته در آمریکا به فروش رفته‌اند، صفحه لمسی بودند.

از طرفی گوگل نیز موفقیت مناسبی در فروش کروم بوک‌های خود داشته است. این شرکت در سه ماهه چهارم سال گذشته میلادی موفق شد حدود 100000 کروم بوک 199 و 249 دلاری را در بازار آمریکا به فروش برساند.

پیکسل از میکروفون-سه گانه بهره می‌برد، که یکی از آنها در زیر صفحه کلید قرار گرفته است و به کاربر کمک می کند تا در زمان ضبط صدای خود یا محیط اطراف، نویز محیط را حذف کند. به عنوان مثلا زمانی که در حال تایپ کردن در سرویس مکالمه تصویری Hangouts هستید صدای فشار دادن کلیدهای صفحه کلید بصورت خودکار حذف می‌شود.

پیکسل دارای یک دوربین HD به عنوان وب کم و یک ترک پد شیشه‌ای است. این کروم بوک از دو پورت USB، یک دیسپلی پورت، جک هدفون/میکروفون و کارت خوان حافظه SD بهره می‌برد، اما متاسفانه فاقد درگاه شبکه سیمی اترنت است.

طول عمر باتری با این نمایشگر رزولوشن بالا، چطور خواهد بود؟ پیکسل دارای یک باتری 59 وات ساعتی است که بنا به ادعای گوگل 5 ساعت دوام می‌آورد. این کمپانی یک آزمایش متن-باز را نیز بصورت آنلاین در اختیار منتقدین قرار داده تا بتوانند طول عمر باتری پیکسل را خودشان آزمایش کنند.

نام تراشه‌ی جدید انویدیا Tegra 4i است و گوشی مرجعی که با استفاده از آن طراحی و ساخته شده، Phoenix یا فونیکس نام دارد. پروژه‌ی خاکستری انویدیا به همین تراشه‌ی جدید که ترکیبی از قابلیت‌ها، کارایی و کاهش مصرف انرژی است، مربوط می‌شده که حالا بالاخره نام تراشه و مشخصات آن رو شده است.

تگرا 4آی دارای 4 هسته‌ی پردازشی نسل چهارم Cortex-A9 است با سرعت 2.3 گیگاهرتز است که هسته‌ی پنجمی هم برای کاهش مصرف باتری در کنارشان فعالیت می‌کند. تگرا 4 نیز همین چیدمان را با استفاده از هسته‌های Cortex-A15 انتخاب کرده بود.

برای پردازش گرافیکی نیز 60 هسته‌ی پردازشی خاص توسط انویدیا طراحی شده است. اگر این تعداد را با 12 هسته‌ی پردازشی تگرا 3 مقایسه کنیم، متوجه می‌شویم که برای افزایش کارایی گوشی در پردازش گرافیکی مخصوصاً در نمایشگرهای فول‌اچ‌دی ضروری و کاملاً مناسب است. لازم به ذکر است که تگرا 4 با بهره‌مندی از 72 هسته‌ی گرافیکی کمی سریع‌تر از تراشه‌ی کوچک و جدید انویدیا می‌باشد.

هدف اصلی از طراحی تگرا 4آی، معرفی یک تراشه‌ی کوچک و قدرتمند بوده است، لذا از نظر ابعاد کوچک‌تر از تگرا 4 و از نظر بازدهی ضعیف‌تر می‌باشد. در واقع قدرت پردازشی تگرا 4آی به ازای هر کلاک، ضعیف‌تر از تگرا 4 می‌باشد اما توجه کنید که اگر قدرت پردازشی به ازای هر میلی‌متر مربع فضای اشغال شده را در نظر بگیریم، طبیعتاً تگرا 4آی نسبت به رقبا ارجحیت دارد.

در ماه گذشته شرکت کوالکام از 4 سری از پردازنده‌های جدید خود با نام‌های سری 200 ،400، 600 و 800 پرده‌برداری کرد. که بیشتر نگاه‌ها به دو سری 600 و 800 دوخته شده بود. سری 600 به گفته شرکت کوالکام به راحتی پرچمدار قبلی این شرکت یعنی S4 pro را با اختلافی حدود 30 تا 40 درصد شکست خواهد داد و سری 800 نیز در جنبه پردازنده اصلی 75 درصد و در جنبه گرافیکی بیش از 2 برابر برتری خواهد داشت. اما کوالکام تنها به بهنیه سازی مصرف انرژی و بالابردن عملکرد اکتفا نکرده است، بلکه مواردی را به طور پیشفرض در سیستم-روی-یک-چیپ خود قرار داده که کار تولید کنندگان برای ایجاد امکانات مختلف، آسوده باشد.

اولین امکان سیستم شارژ سریع نسخه 2 است که باعث می‌شود 75 درصد سرعت شارژ باتری افزایش یابد. در ابتدا باید توضیح دهیم که سیستم شارژ نسخه یک در بیش از 70 دستگاه که از سری S4 Snapdargon استفاده می‌نمودند وجود داشته است که 40 درصد سرعت شارژ را افزایش داده است.

این 75 درصد سرعت شارژ بالاتر به معنای حل مشکل بسیار بزرگی‌ است که گریبانگیر استفاده کنندگان تبلت است. تبلت‌های جدید باتری‌هایی به بزرگی لپتاپ دارند اما سیم تغذیه کننده آنها انرژی مشابه تلفن‌های هوشمند را انتقال می‌دهد.همین موضوع سبب شده که باتری تبلت‌ها تا 7 ساعت نیاز به شارژ داشته باشد تا صد در صد تغذیه شود. با وجود سیستم شارژ سریع نسخه 2 امکان استفاده از سیم ارتباطی 60 واتی نیز وجود دارد و زمان شارژ 7 ساعتی به 3 ساعت کاهش خواهد یافت که بسیار چشمگیر است. این خبر بسیار خوشحال کننده‌ای برای خریداران تبلت در ماه‌های آینده خواهد بود که دیگر نگران زمان شارژ تبلت خود نباشند. باید این موضوع را هم متذکر شویم که این تکنولوژی برپایه پورت میکرو USB بنا نهاده شده است و نیازی به استاندارد جدید نیست. البته برای استفاده کامل از این سیستم دارندگان پردازنده سری 800 باید تا اوایل سال 2014 صبر کنند تا بقیه عناصر شارژ سریع فراهم شود.

سیستم بعدی سیستم تشخیص صدای همیشه بیدار است. موضوعی که به دلیل طراحی هوشمندانه کوالکام امکان پذیر شده است. این سیستم به دلیلی استفاده ناچیز از انرژی می‌تواند همیشه بیدار بماند و شما به راحتی دستگاه خود را بدون فشردن هیچ دکمه‌ای با استفاده از صدا فعال کنید. این سیستم کاملا ایمن طراحی شده است و تنها با صدای فرد مالک دستگاه را فعال می‌نماید.

به گفته شرکت کوالکام 55 دستگاه مجهز به پردازنده سری 800 در حال تولید و توسعه هستند و در نیمه دوم سال 2013 به بازار خواهند آمد.

به نظر می رسد که آیفون 5 زودتر از آنچه فکرش را می کنیم به روز رسانی خواهد شد و آیفون 5S برای ادامه راه به بازار خواهد آمد. بنابراین طبیعی است که هر چه به زمان موعود نزدیک می شویم، قطعات دستگاه از طرف تأمین کنندگان آسیایی لو بروند.

در این بین عکس بالا از طرف یک منبع قابل اعتماد برای سایت iOSDoc ارسال شده که در آن چیپ A7 اپل یعنی نسل بعد از A6 که در آیفون 5 -و با بهبود گرافیکی در آیپد نسل 4- به کار رفته را می بینیم.

هر چند در عکس چیزی درباره مشخصات چیپ پیدا نیست ولی منبع خبر می گوید که تعداد هسته های پردازشی و میزان رم نسبت به نسل قبلی دو برابر شده: یعنی 4 هسته پردازشی با فرکانس 1.2 گیگاهرتز (احتمالاً متغیر) و 2 گیگابایت رم. فرکانس رم هم احتمالاً بهبود خواهد یافت و نوع آن از LPDDR2-1066 به LPDDR3-800 تغییر می کند.

GPU  نیز از نوع PowerVR SGX554MP4 با 4 هسته گرافیکی خواهد بود که همرده آیپد نسل 4 قرار می گیرد. اما نمایشگر همچنان دارای رزولوشن 1136 در 640 است و خبری از باتری در دست نیست -قطعه ای که به نظر می رسد نیازمند افزایش حجم ذخیره سازی انرژی برای رفع تشنگی پردازنده جدید باشد.

HUAWEI Ascend P2 تمام رکوردها را با سرعت دانلود 150 مگابایت بر ثانیه، شکست.

هواوی سریع‌ترین گوشی هوشمند جهان را به نام Huawei Ascend P2 با پردازنده 1.5 گیگاهرتز چهار هسته‌ای و پشتیبانی از شبکه LTE Cat 4 که توانایی استفاده بسیار سریع از اینترنت با سرعت دانلود 150 مگابیت در هر ثانیه را داراست، در کنگره جهانی موبایل 2013 (MWC) معرفی کرد. همانند گوشی قبلی سری Ascend P، این گوشی نیز طراحی بسیار باریکی دارد. ضخامت آن تنها 8.4 میلی‌متر است و از یک صفحه نمایش 4.7 اینچی IPS-HD با تکنولوژی گوریلا کورنینگ گلس بهره می‌برد و در رنگهای سفید و مشکی موجود خواهد بود.

ریچارد یو (Richard Yu)، مدیرعامل گروه تجاری بازار مصرفی هوآوی در این ارتباط عنوان کرد: Huawei Ascend P2 ترکیبی از قدرت و زیبایی است و به روشنی نشان می‌دهد که هنگام انتخاب یک گوشی هوشمند، بهترین گزینه خواهد بود. این گوشی نتیجه تعهد ما به مصرف کنندگان برای ارایه یک گوشی هوشمند با تکنولوژی بالا و تجربه‌ای خاص است. Huawei Ascend P2، در ماه ژوئن 2013 توسط اپراتور Orange در فرانسه قابل دسترس خواهد بود.

Huawei Ascend P2، با سیستم عامل اندروید 4.1 عرضه می‌شود که توسط پوسته Huawei Emotion UI 1.5 تجهیز شده، باتری آن 2420mAh و پردازنده 1.5GHz چهار هسته‌ای دارد.

قابلیت اختصاصی “Swift Sharing”‌ هوآوی، دانلود و آپلود Huawei Ascend P2 را تا 3 برابر افزایش می‌دهد. Huawei Ascend P2 مجهز به NFC است تا بتوانید به راحتی پرداخت‌های الکترونیک خود را انجام دهید. QPC تکنولوژی اختصاصی هوآوی در زمینه کنترل توان و ARDX (دریافت غیر مکرر خودکار)، فناوری‌های کاهش مصرف باتری هستند که موجب شدند این گوشی 30 درصد در مصرف باتری نسبت به سایر رقبا صرفه جویی داشته باشد و سرعت شارژ را 25 درصد افزایش یابد.

طراحی Huawei Ascend P2 با الهام از سری قبلی P، یک استایل زیبا با دکمه‌های کنترلی خمیده و صفحه نمایش بدون حاشیه است. فناوری Magic touch پاسخگویی بی‌نظیری را روی صفحه LCD به وجود آورده، به طوریکه با دستکش هم قادر به کار با این گوشی باریک 8.4 میلی‌متری خواهید بود.

Huawei Ascend P2، مجهز به دوربین 13 مگاپیکسی BSI با تکنولوژی HDR و یک دوربین 1.3 مگا پیکسلی در جلو برای تماس‌های تصویری است. دکمه اختصاصی دوربین در کنار گوشی توانایی عکاسی سریع در هر شرایطی را فراهم می‌آورد.

دوربین Ascend P2 با کمک الگوریتم‌های اختصاصی هوآوی آن را به رقیبی جدی برای دوربین‌های عکاسی تبدیل کرده است.

Huawei Emotion UI در Ascend P2 با فاکتور UniHome پنل‌های صفحه با منوی اصلی را ادغام نموده است. این گوشی در سه ماهه دوم سال 2013 در بازارهای جهانی عرضه می‌گردد.

در بازدیدی که تام وارن، خبرنگار پایگاه اطلاع‌رسانی ورج از دفتر مایکروسافت در سیاتل داشته و شرکت در جلسه‌ی TechForum که با حضور کریگ موندی، مشاور ارشد مدیر عامل مایکروسافت برگزار شد؛ این مقام بلندپایه مایکروسافت از طرح‌های این شرکت برای یکپارچه‌سازی قابلت حسگر حرکتی کینکت پرده برداشت.

مایکروسافت که هم‌اکنون حسگر حرکتی کینکت خود را در برخی از محصولات مفهومی (نمونه‌ی نمایشی اولیه) ارائه کرده است؛ می‌کوشد تا با نازک و کوچک‌تر کردن بیش از پیش این حسگر نسبت به نمونه‌های موجود، Kinect را حقیقتاً عملیاتی کند. این در حالی است که سخنگوی این شرکت اشاره کرد که مایکروسافت به دنبال Kinect 2 یا چیزی مشابه آن نیست.

هرچند مایکروسافت گام‌های عملی خوبی برای یکپارچه‌سازی حسگر حرکتی خود برداشته است، موندی معتقد است هنوز چالش‌های بسیاری برای بهره از این حسگر حرکتی در لپ‌تاپ‌ها یا تبلت‌های آینده وجود دارد.

به طور نمونه از آنجا که حسگرهای Kinect برای کار از اشعه مادون قرمز استفاده می‌کنند و به دلیل اینکه خورشید خود منبعی قدرتمند از این پرتوهاست، این حسگر حرکتی قادر به فعالیت در محیط نور روز و خارج از ساختمان نیست!

به همین خاطر موندی اذعان می‌کند مشکلات آن‌ها در این فرایند تنها کوچک‌سازی ابعاد یا کم کردن از هزینه‌های تولید نیست، بلکه مشکلات اساسی دیگری در این بین وجود دارند که به ماهیت و طراحی حسگرهای حرکتی Kinect باز می‌گردد و نمی‌توان از آن‌ها در همه‌ی محیط‌ها بهره‌برداری کرد.

هر چند که پرواضح است مایکروسافت در راه یکپارچه‌سازی حسگر حرکتی Kinect خود چالش‌های متعددی را در پیش خواهد داشت، اما فعالیت‌های آن‌ها در این زمینه به خوبی نشان می‌دهد که این شرکت به دنبال سناریوهای جایگزین برای یکپارچه‌سازی بیش از پیش ابزار کینکت خود می‌باشد.

شایعات پیشین بر این موضوع تاکید داشتند که دو شرکت مایکروسافت و ایسوس در حال همکاری مشترک برای بهره و به کارگیری این حسگر حرکتی در لپ‌تاپ‌های تولیدی ایسوس هستند؛ هر چند که تاکنون هیچ خبری در این باره منتشر نشده یا محصولی که چنین قابلیت پیشرفته‌ای را داشته باشد به بیرون درز نکرده است.

به همین خاطر می‌توان پیش‌بینی کرد آن‌ها آنچنان که تصور می‌شود به نتیجه نزدیک نیستند؛ اما به خوبی نشان داده‌اند که با پشتکار و سماجتی که در این راه دارند هر روز به عملی سازی این ایده نزدیک و نزدیک‌تر می‌شوند؛ و هیچ بعید نیست که در آینده‌ی نزدیک لپ‌تاپ و تبلت‌های جدید بازار از حسگرهای حرکتی مایکروسافت بهره ببرند.

یکی از اصلی‌ترین اهداف استفاده از رایانه‌ها و انواع و اقسام ابزارهای فناورانه‌ی امروزی، ساده‌تر کردن روند کارهای معمول است؛ در این بین یکی از نقاط قوت بسته نرم‌افزاری آفیس مایکروسافت ارائه نرم‌افزار صفحه گسترده‌ی Excel و برنامه اسلاید PowerPoint است که می‌تواند ابزار مناسبی برای سخنوران، اساتید و تمامی افرادی باشد که می‌خواهند مفهوم یا موضوعی را در جلسه‌ای به بهترین نحو ممکن معرفی کنند. حالا مهندسان مایکروسافت در حال آماده‌سازی بستر جدیدی هستند که بیش از پیش روند ارائه مطالب و محتوی را در چنین جلساتی ساده می‌کند؛ این سیستم SketchInsight نام دارد و قرار است این هفته به طور رسمی معرفی شود.

SketchInsight تخته سفید مخصوص مایکروسافت برای ایجاد طرح‌های تعاملی و سخنوری است؛ که قرار است در خلال آیین ویژه‌ای با نام TechFast رسماً معرفی شود. گفتنی است SketchInsight ماحصل تلاش لابراتوارهای تحقیقاتی مایکروسافت است؛ که این ابزار نوین به کاربر اجازه می‌دهد با استفاده از طرح‌های تعاملی و داده‌هایی که پیش‌تر در بانک اطلاعاتی ذخیره کرده است، برنامه‌ی نمایشی خوبی را بر روی تخته سفید ارائه کند.

در فایل ویدئویی که از معرفی این سامانه از سوی مایکروسافت منتشر شده، کارشناس این کمپانی به خوبی نشان می‌دهد که چطور کاربران می‌توانند از این بستر برای ارائه‌ و جمع‌بندی مطالب خود بهره برده و طرح‌های تعاملی را به انیمیشن (پویانمایی)های جذاب بدل کنند.

کارشناسان مایکروسافت با تحلیل و بررسی دقیق نشست‌ها و جلسات سنتی که با استفاده از برنامه‌های صفحه گسترده و نمایش‌های پاورپوینت ارائه می‌شود، کوشیده‌اند این روش‌ها را به شیوه‌ای، کارا و جذاب‌تر بدل کنند که در عین حال سادگی بیش از پیشی را برای سخنور به همراه داشته باشد.

این سامانه می‌توان اطلاعات موجود در یک پایگاه داده را استفاده کرده و از آن برای نمایش انواع نمودارهای تصویری بهره‌برداری نماید. در حقیقت وظیفه‌ی اصلی SketchInsight ارائه بستری مناسب برای تسهیل نمایش داده‌های موجود به روشی جذاب‌تر به مخاطب است.

این پروژه را می‌توان بخشی از تمرکز مایکروسافت بر روی پردازش «داده‌های بزرگ» تلقی نمود، به گونه‌ای که کاربر بتواند تنها با اشاره‌ی نوک انگشت یا بهره از قلم مخصوص داده‌های زیادی را ارائه نماید. هر چند این نرم‌افزار و تخته سفیدش در حال حاضر یک مدل مفهومی (کانسپت) هستند، اما می‌توان امیدوار بود که در آینده‌ای نه چندان دور شیوه‌ی ارائه در جلسات کاری و آموزشی را متحول کنند.

آیا سرانجام می‌توان امیدوار بود که چنین شیوه‌های نوینی به نظام آموزشی کشور – اعم از مدارس و دانشگاه‌ها – راه پیدا کنند؟ نظر شما درباره ارائه مطالب به شیوه‌های نوین چیست؟

تکنولوژی که تا یک سال پیش محصولی رویایی و عجیب و غربب به شمار می آمد، طبق گفته گوگل تا اواسط سال 92 وارد بازار شده و به فروش خواهد رسید.

اگر تا به حال چیزی از پروژه عینک هوشمند گوگل نشنیده اید با تبیان همراه باشید. این مقاله پرونده ای خواهد بود برای تمام آنچه از این محصول باید بدانید.

چند سال قبل وقتی اپل، آیفون را معرفی کرد تحولی در عرصه‌ی طراحی و ساخت گوشی های هوشمند به وجود آمد. نوآوری که اپل در آیفون به کار برده بود منجر به نگاهی جدید به گجت ها شد. سطح توقع کاربران رفته رفته افزایش پیدا کرد و نسل جدیدی در گجت ها به وجود آمد. تولید آیفون را می توان انقلابی در گوشی های هوشمند دانست و رشد فناوری های مرتبط در این عرصه را به دو قسمت "قبل از آیفون" و "بعد از آیفون" تقسیم کرد. رشدی که گرچه هم اکنون محصولات اپل را گرفتار تولیدات تکراری کرده ولی میبینیم که هر روز اسمارت فون ها، تبلت ها و فبلت های مختلفی توسط کمپانی های متفاوت ساخته می شوند.

عینک هوشمند گوگل یا Google Glass دقیقا همان تحولی ست که اگر به وقوع بپیوندد تمام تعاملات ما با تکنولوژی را تغییر خواهد داد.

عینک هوشمند گوگل چه اجزایی است؟

اگر بخواهیم "دقیقا" بگوییم عینک هوشمند گوگل چیست باید اول از همه بگوییم که این عینک بر خلاف اسمش (Google Glass) هیچ شیشه ای ندارد و تنها یک فریم است. البته نه یک فریم معمولی...

طراحی عینک هوشمند گوگل واقعا زیباست. یک طراحی جسورانه، مبتکرانه، سرزنده و شاد. بدنه آن در عین استحکام بسیار سبک و راحت است. تحلیلگران و معدود افرادی که شانس کار کردن با این عینک را داشته اند همگی اذعان دارند که طراحی آن به طراحی اپل طعنه می زند.

این محصول از چند قسمت اصلی تشکیل شده:

**بدنه و فریم از جنس پلاستیک و سبک

**مرکز پردازش (این بخش خیلی مفصل است!)

**باتری

** وزنه تعادلی

احتمالا الان می پرسید وزنه تعادلی چیست؟ یک بخش پلاستیکی در انتهای دسته سمت راست و همان طور که از اسمش پیداست موجب می شود تعادل دستگاه حفظ شود.

گفتیم این عینک چه بخش هایی دارد، حال سوالی که مطرح می شود این است که عینکی که حتی شیشه هم ندارد دقیقا به چه دردی می خورد؟ اصلا چه کاری انجام می دهد؟

اگر بپرسم برای خواندن SMS چه کاری انجام می دهید یا برای دیدن وضعیت آب و هوا به کجا مراجعه می کنید یا نتایج بازی ورزشی مورد علاقه تان را از کجا پیگیری می کنید، پاسخ شما کاملا واضح است.

از طریق اینترنت به وسیله موبایل، تبلت یا لپ تاپ!

در واقع برای کسب اطلاعات مجبورید از دست هایتان و چندین ابزار مختلف استفاده کنید. تمام فلسفه عینک گوگل این است که از ساده ترین روش به اطلاعات دست رسی داشته باشید. ساده ترین روش یا به زبان دیگر فقط یک ارتباط چشمی.

عینک هوشمند گوگل شیشه ندارد زیرا از طریق منشور کوچکی که در بالای عینک قرار گرفته، اطلاعات را مستقیما به داخل چشم می تاباند. برای آنکه منشور در جای مناسبی قرار بگیرد عینک گوگل باید درست روی صورت تنظیم شود.

بر اساس گفته ی کسانی که موفق شده اند این محصول را آزمایش کنند، چند ثانیه طول می کشد تا با صفحه‌ی روح مانندی که جلوی چشمانتان ظاهر می شود اخت پیدا کنید.

گوگل گلس از طریق دستورات کلامی و صوتی کار می کند. کافی ست بگویید “ok glass”‌ تا عینک بیدار شود. گوگل گلس تمام کارهای اولیه را بعد از شنیدن دستور ok glass انجام می دهد. با دستوراتی مثل Record a video شروع به ضبط ویدئو می کند و هرجا را نگاه کنید همان محدوده را ضبط می کند. برای گرفتن عکس لازم نیست کار خاصی انجام دهید. به منظره ای که دوست دارید از آنجا عکس بگیرید نگاه کنید و فقط به عینک عزیزتان بگویید Take a picture!

احتیاج به جستجوی مطلبی در اینترنت دارید؟ کافیست بگویید Ok glass, Google. سریع صفحه جستجوی گوگل ظاهر می شود. کلید واژه مورد نظر را می گویید و عینک نتایج سرچ را روی چشم شما می اندازد.

اپلیکیشن‌ها و فناوری های به کار رفته در عینک هوشمند گوگل

سعی گوگل بر آن است که کاربران از شر تمام وسایل زیادی راحت شوند. فرض کنید ایمیل یا اس ام اسی برایتان آمد. گوگل گلس چطور شما را مطلع می کند؟

توقع که ندارید عینکی به این ظریفی، چندتا بلندگوی بزرگ داشته باشد و صدای زنگ را فرو کند توی گوش هایتان؟! از طرفی گوگل هم توقع ندارد مشتریان تمام مدت هدفون در گوش داشته باشند و از تمام صداهای محیط محروم شوند.

پس راه حل چیست؟

سال 2011، گوگل پتنتی در راستای "القای استخوانی" به ثبت رساند. گوگل گلس از القای غیر مستقیم استخوانی بهره می برد.

اگر با خودتان می گویید اصلا القای مستقیم چیست که غیر مستقیمش چه باشد کمی صبر کنید!

در القای استخوانی به جای استفاده ار روش های مرسوم، ارتعاشات از طریق استخوان جمجه منتقل می شوند. در گوگل گلس هنگام نیاز به انتقال صدا، فریم عینک به لرزه در می آید و ارتعاشات آن از طریق استخوان جمجه موجب می شود صدا را بشنویم.

البته گوگل گلس مستقیما ارتعاشات را به استخوان جمجه وارد نمی کند (برای مثال هدفون های القای مستقیم استخوانی به صورت مستقیم به استخوان جمجه ارتعاشات را وارد می کنند) بلکه استخوان بینی، پشت گوش، نزدیک شقیقه همگی ارتعاشات را دریافت می کنند. لذا به آن القای غیر مستقیم استخوانی می گویید.

یکی از اپلیکیشن های قابل توجهی که برای گوگل گلس عنوان شده، قابلیتی به نام InSight است. با داشتن این قابلیت عینک می تواند دوستان و آشنایا‌تان را بر اساس لباسشان تشخیص دهد.

در واقع هر زمان که آشنایی را ببیند، عکسی از اون گرفته و آن را در پایگاه اطلاعاتی خود ذخیره می کند و هم زمان همان عکس را در پایگاه داده خود جستجو می کند تا اگر قبلنا این دوست را با همان لباس دیده بودید شناسایی کند!

جالب است بدانید در آزمایشات این اپلیکیشن، در 93% مواقع عینک قادر بود فرد را به درستی شناسایی کند.

اشتباه نکنید، این تکنولوژی برای سال های آینده نیست. طبق گفته گوگل در همین سال جدید می توانید اولین نسخه ی آن را با قیمتی کمتر از 1500 دلار داشته باشید.

اما سوال مهمی که همیشه در ذهن بازی‌خورها و علاقه‌مندان مطرح می‌شد، این بار هم مطرح شده است. در این مقاله می‌خواهیم به این سوال بپردازیم که PS4 از نظر قدرت پردازشی چگونه است و در رقابت با کامپیوترهای هم قیمت خود چه عملکردی خواهد داشت.

پردازنده‌ی اصلی

ابتدا به پردازنده‌ی اصلی که شامل 8 هسته‌ی جگوار است می‌پردازیم. این پردازنده‌ی سفارشی نتیجه‌ی همکاری سونی و یکی از دو سازنده‌ی بزرگ پردازنده یعنی ای‌ام‌دی است، لیتوگرافی آن 28 نانومتری می‌باشد و در سه ماهه‌ی دوم سال 2013 وارد بازار پی‌سی‌ها خواهد شد. در حقیقت جگوار یک APUی (ترکیب پردازنده‌ی اصلی و پردازنده گرافیک) کم مصرف می‌باشد که برای تبلت‌ها و نوت‌بوک‌ها در نظر گرفته شده است.

هسته‌های جگوار از نظر معماری بهینه‌تر از نسل قبلی یعنی باب‌کت هستند، بدین معنی که بنابر ادعای سازنده، تعداد IPC یا دستورات اجرا شده در هر سیکل کلاک حدود 15 درصد بیشتر خواهد بود.

سرعت هسته‌ها 1.8 گیگاهرتزمی‌باشد و 2 مگابایت حافظه‌ی کش سطح 2 برای هر یک از هسته‌ها به صورت مشترک در نظر گرفته شده است. هسته‌های جگوار از مجموعه دستورات مختلفی مثل SSE 4.1 و 4.2، AES، CLMUL، MOVB، AVE6، F16C و BMI1 پشتیبانی می‌کنند. در جدول زیر هسته‌های باب‌کت و جگوار با هم مقایسه ‌شده‌اند:

در این بررسی به این نتیجه رسیدیم که سخت‌افزار پلی‌استیشن 4 در هنگام عرضه نسبت به پی‌سی‌های هم قیمت چندان قابل توجه نیست و حتی می‌توان اینگونه اظهار کرد که یک پی‌سی با قیمت مشابه به راحتی پلی‌استیشن 4 را شکست می‌دهد.  

 قطعات اصلی کنسول پلی استیشن 4

**پردازنده اصلی APU (شامل CPU و GPU) حدود – 85 تا 90 دلار

**حافظه 8 گیگابایتی GDDR5 - حدود 110 تا 140 دلار

**تراشه سیستم‌عامل که معمولا مبتنی بر ARM است - 12 تا 18 دلار

**تراشه رمز گذاری / رمز گشایی - 8 تا 12 دلار

**درایو بلو-ری – 18 تا 25 دلار

**دیسک سخت – 38 تا 50 دلار

**ورودی و خروجی‌ها – 9 تا 12 دلار

**تراشه شبکه بی سیم و آنتن مربطو به آن – 4 دلار

**خروجی HDMI و HDCP - حدود 11 تا 15 دلار

**قطعات دیگر – 25 تا 35 دلار

**جمع کل: 320 تا 401 دلار

لوازم جانبی

**دسته بازی DualShock 4 بین 18 تا 35 دلار

**سیستم PS4 Eye حدود 12 تا 20 دلار

**هدست مونو حدود 3 دلار

**کابل‌ها و موارد دیگر حدود 3 دلار

هزینه دیگر

**پاور ساپلای – 25 تا 55 دلار

**سیستم خنک کننده – 20 تا 38 دلار

**اسمبل و سرهم کردن قعطات – در چین حدود 13 دلار و در ژاپن حدود 45 دلار

لازم به ذکر است که قیمت‌های ذکر شده، براساس تعداد سفارش سونی از تامین کنندگان متفاوت خواهد بود. پس این اعداد و ارقام کاملا تقریبی هستند.

به این ترتیب اگر هزینه اسمبل دستگاه را در نظر نگریم، پلی استیشن 4 حدود 450 تا 500 دلار برای سونی هزینه به همراه خواهد داشت. تولیدکنندگان کنسول‌های بازی معمولا در ابتدای عرضه محصول خود سود بسیار کمی را بر روی خود کنسول در نظر می‌گیرند و در واقع سود اصلی آن‌ها از بابت فروش بازی و فروش گواهی ساخت بازی برای کنسول بدست می‌آید و با پیشرفت تکنولوژی نیز هزینه قطعات کاهش می‌یابد و در سال‌های بعد از عرضه کنسول، از بابت فروش خود دستگاه نیز سود عاید شرکت‌ها می‌شود. البته این‌ها هزینه‌ها تنها مربوط به ساخت کنسول است و شرکت‌ها پیش از نهایی شدن یک محصول میلیون‌ها دلار برای طراحی، عملی نموده ایده‌ها، تحقیقات بازار، بازاریابی و موارد بسیار دیگر هزینه می‌کنند.

اما نکته‌ی پایانی کنترلر و به طور کلی واسط کاربری یک کنسول بازی است که در موفقیت آن تأثیر زیادی دارد. اگر کنترلر خوب کمپانی سونی را هم به مشخصات جالب کنسول بعدی سونی اضافه کنیم، شاید بتوان سخت‌افزار نه چندان قوی آن را نادیده گرفت و به جای یک پی‌سی ارزان‌قیمت سراغ آن رفت. البته این موضوع را نیز باید در نظر داشت که مهمترین عامل در موفقیت هر کنسول بازی، عناوین بازی های مربوط به آن است که سونی در کنفرانس معرفی پلی استیشن 4 نشان داد که برنامه گسترده ای برای معرفی بازی های مختلف و متنوع سازگار با پلی استیشن 4 دارد، بازی‌هایی که برخی از آن ها هرگز برای پی‌سی منتشر نخواهند شد.

نظر شما در مورد کنسول بعدی سونی چیست؟ آیا قابلیت‌های دیگر آن جبران‌کننده‌ی ضعف سخت‌افزاری آن است و آیا سازندگان بازی می‌توانند بازی‌ها را به نحو احسن برای این کنسول بهینه کنند تا از پس رقبای خود در بازار پی‌سی برآید یا خیر؟

 

16 میلیون رنگ

اول از همه بگوییم این عدد نشانگر وسعت رنگ نیست. حتما اصطلاح RGB را شنیده اید. مثلا اگر می گویند این تلویزیون RGB است یعنی رنگی است.

RGB از ترکیب سه واژه Red, Green, Blue ساخته شده است. حتما سر کلاس نقاشی در دوران ابتدایی یاد گرفته اید که رنگ ها از ترکیب چند رنگ اصلی بدست می آیند. در تلویزیون و صفحات نمایشگر نیز چنین است. تمام رنگ ها از ترکیب این سه رنگ قرمز، سبز و آبی بدست می آیند.

در واقع برای هر رنگ می توان یک ماتریس سه بعدی در نظر گرفت که هر بعد آن یکی از این رنگ ها قرار دارد و هر ماتریس خود دارای یک ترکیب 256 تایی است. حالا اگر این سه ماتریس 256 تایی را در هم ضرب کنید عدد تقریبی 16 میلیون رنگ بدست می آید.

میلیاردها رنگ

این یکی از آن اصطلاحاتی هست که اصلا نباید گول آن را بخورید. برخی از  سازندگان صفحات نمایشگر فراهم کردن تیلیاردها رنگ را به عنوان امتیاز مطرح می کنند. در توضیح این اصطلاح باید بگوییم که هیچ فرقی با گزینه قبلی ندارد بلکه سازنده به جای استفاده از 265 رنگ، از رده بالاتر یعنی 1024 رنگ به عنوان منبع استفاده می شوند. اما این عدد هیچ ارزشی ندارد. زیرا تمام ورودی ها و فیلم ها و... در حال حاضر بر اساس همان تنظیمات 256 تایی عرضه می شوند. در واقع شما هیچ وقت از تیلیاردها رنگ استفاده نخواهید کرد!

نمایشگرهای 18 بیتی و 24 بیتی

این اصطلاح هم در ادامه چند اصطلاح بالا است. همان طور که می دانید سیستم های دیجیتالی تماما بر پایه صفر و یک هستند. رنگ های آن ها هم از این قانون جدا نیست.

256 رده ای که برای هر رنگ قرمز، سبز و آبی در بالا گفتیم در واقع برابر است با 2 به توان 8. از آنجایی که هر رنگ دارای یک رده 8 بیتی است و کلا 3 رنگ داریم پس 3*8 برابر است با 24. به همین راحتی حالا می دانید رنگ 24 بیتی یعنی چه.

18 بیتی هم مثل 24 بیتی است. ابتدا کمی فکر کنید.

اگر بخواهید طبق قانونی که در بالا گفتیم معکوس عمل کنید ابتدا 18 را تقسیم بر 3 کنید تا عدد 6 بدست بیاید. یعنی هر رنگ در نمایشگرهای 18 بیتی دارای رده ی 6 بیتی است. به زبان دیگر به جای فراهم کردن 256 رنگ، تنها قادر است 64 رنگ فراهم کند که نهایتا منجر به تولید 262144 رنگ خواهد شد.

نسبت کنتراست

مقدار این نسبت را زمانی به خوبی لمس می کنید که مشغول دیدن فیلم در یک محیط کم نور و تاریک باشید. این عدد معیاری ست برای تشخیص تفاوت روشن ترین سفید نسبت به تیره ترین سیاه در تصویر. این مقدار در یک آزمایشگاه مطلقا تاریک اندازه گیری می شود.

اگر به طور کلی در محیط های روشن به استفاده از نمایشگر می پردازید، میزان این نسبت اهمیت چندانی ندارد.

برای مثال این عدد برای صفحات نمایش موبایل باید حداقل 500 باشد. در صفحات LCD میزان حداقلی این عدد به 1500 میرسد. بهترین نمونه های این عدد در هر حال در تلویزیون های پلاسما قابل مشاهده است که تا 5000 هم میرسد.

نسبت کنتراست پویا (داینامیک)

احتمالا تبلیغات صفحات نمایشگری را شنیده اید که ادعا می کنند کنتراستی معادل 20000 به بالا را ارائه می دهند. بدانید که به جز صفحات نمایشگر OLED هیچ نمایشگری قادر به تولید این عدد در کنتراست نیست.

از طرفی این عدد صرفا یک عدد تبلیغاتی است و اصلا نباید به عنوان معیاری در خرید نمایشگرهای پلاسما و LCD به آن توجه کنید.

زمان پاسخ گویی

این یکی از آن معیارهایی است که هر تولیدکننده برای خودش استاندارد خاصی تعریف کرده است. به صورت استاندارد زمان پاسخ گویی به زمانی گفته می شود که یک پیکسل از رنگ سفید به رنگ سیاه و مجددا به رنگ سفید تغییر رنگ دهد.

برخی سازنندگان به جای استاندارد فوق، استاندارد دیگری معرفی می کنند که مثلا پیکسل از رنگ سفید به خاکستری و سپس دوباره به سفید تبدیل شود.

حالا دانستن این معیار به چه دردی می خورد؟

اگر زمان پاسخ گویی در نمایشگرها بسیار بالا باشد، فریم ها به کندی به نمایش در می آیند. برای مثال اگر مسابقه فوتبالی را با نمایشگری که زمان پاسخ گویی بالایی دارد مشاهده کنید، همواره رد توپ در بازی قابل دیدن است.

پس نتیجه میگیریم که هرچه زمان پاسخ گویی کمتر باشد بهتر است.

در بازار کنونی زمان پاسخ گویی نمایشگر ها اغلب عددی میان 8 تا 1 میلی ثانیه عنوان می شوند.