زندگی امروزی

طراحی نام حوزه برای يک سازمان

 قبل از پياده سازی  سيستم ( مدل ) DNS برای يک سازمان ، می بايست به نمونه سوالات ذيل بدرستی پاسخ داد:

 آيا سازمان مربوطه در حال حاضر برای ارتباط اينترانتی خود از DNS استفاده می نمايد؟

آيا سازمان مربوطه دارای يک سايت اينترنتی است ؟

آيا سازمان مربوطه دارای يک حوزه( دامنه ) ثبت شده ( ريجستر شده ) است ؟

آيا سازمان مربوطه از اسامی حوزه يکسان برای منابع مربوطه موجود بر روی اينترنت / اينترانت استفاده می نمايد؟

 استفاده از نام يکسان دامنه برای منابع اينترنت و اينترانت 

 استفاده از اسامی يکسان برای نامگذاری دامنه به منظور استفاده از منابع موجود داخلی و منابع اينترنتی در مرحله اول بسيار قابل توجه و جذاب خواهد بود. تمامی ماشين ها بعنوان عضو يک دامنه يکسان محسوب و کاربران نياز به بخاطر سپردن دامنه های متفاوت بر اساس نوع منبع که ممکن است داخلی و يا خارجی باشد نخواهند داشت ..با توجه  به وجود مزايای فوق، بکارگيری اين روش  می تواند باعث بروز برخی مشکلات نيز گردد. به منظور حفاظت از ناحيه (Zone) های DNS از دستيابی غير مجاز نمی بايست هيچگونه اطلاعاتی در رابطه با منابع داخلی بر روی سرويس دهنده DNS نگهداری نمود. بنابراين می بايست برای يک دامنه از دو Zone متفاوت استفاده نمود. يکی از Zone ها منابع داخلی را دنبال و Zone ديگر مسئوليت پاسخگوئی به منابعی است که بر روی اينترنت قرار دارند. عمليات فوق قطعا" حجم وظايف مديريت سايت را افزايش خواهد داد.

پياده سازی نام يکسان برای منابع داخلی و خارجی  

يکی ديگر از عملياتی که می بايست در زمان پياده سازی دامنه های يکسان برای منابع داخلی و خارجی مورد توجه قرار دارد Mirror نمودن منابع خارجی بصورت داخلی است . مثلا" فرض نمائيد که Test.com نام انتخاب شده برای دستيابی به منابع داخلی ( اينترانت) و منابع خارجی ( اينترنت ) است.درچنين وضعيتی دارای سرويس دهنده وب برا یاينترانت باشيم که پرسنل سازمان از آن به منظور دستيابی به اطلاعات اختصاصی و ساير اطلاعات داخلی سازمان استفاده می نمايند.در اين مدل دارای سرويس دهندگانی خواهيم بود که به منظور دستيابی به منابع اينترنت مورد استفاده قرار خواهند گرفت . ما می خواهيم از اسامی يکسان برای سرويس دهندگان استفاده نمائيم . در مدل فوق اگر درخواستی برای www.test.com صورت پذيرد مسئله به کامپيوتری ختم خواهد شد که قصد داريم برای کاربران اينترنت قابل دستيابی باشد. در چنين وضعيتی ما نمی خواهيم کاربران اينترنت قادر به دستيابی به اطلاعات شخصی و داخلی سازمان باشند. جهت حل مشکل فوق Mirror نمودن منابع اينترنت بصورت داخلی است و ايجاد يک zone در DNS برای دستيابی کاربران به منابع داخلی ضروری خواهد بود. زمانيکه کاربری درخواست www.test.com را صادر نمائيد در ابتدا مسئله نام از طريق سرويس دهنده داخلی DNS برطرف خواهد شد که شامل zone داخلی مربوطه است . زمانی که يک کاربر اينترنت قصد دستيابی به www.test.com را داشته باشد درخواست وی به سرويس دهنده اينترنت DNS ارسال خواهدشد که در چنين حالتی آدرس IP سرويس دهنده خارجی DNS برگردانده خواهد شد.

 استفاده از اسامی متفاوت برای دامنه ها ی اينترنت و اينترانت 

در صورتی که سازمانی به اينترنت متصل و يا در حال برنامه ريزی جهت اتصال به اينترنت است می توان از دو نام متفاوت برای دستيابی به منابع اينترانتی و اينترنتی استفاده نمود. پياده سازی مدل فوق بمراتب از مدل قبل ساده تر است . در مدل فوق نيازی به نگهداری Zone های متفاوت برای هر يک از آنها نبوده و هريک از آنها دارای يک نام مجزا و اختصاصی مربوط به خود خواهند بود. مثلا" می توان نام اينترنتی حوزه را Test.com و نام اينترانتی آن را TestCorp.com قرار داد.

برای نامگذاری هر يک از زير دامنه ها می توان اسامی انتخابی را براساس نوع فعاليت و يا حوزه جفرافيائی انتخاب نمود. 

Zones of Authority 

DNS دارای ساختاری است که از آن برای گروه بندی و دنبال نمودن ماشين مربوطه براساس نام host در شبکه استفاده خواهد شد. به منظور فعال نمودن DNS در جهت تامين خواسته ای مورد نظر می بايست روشی جهت ذخيره نمودن اطلاعات در DNS وجود داشته باشد.اطلاعات واقعی در رابطه با دامنه ها در فايلی با نام Zone database ذخيره می گردد. اين نوع فايل ها، فايل های فيزيکی بوده که بر روی سرويس دهنده DNS ذخيره خواهند شد. آدرس محل قرار گيری فايل های فوق %systemroot%\system32\dns خواهد بود. در اين بخش هدف بررسی Zone های استاندارد بوده که به دو نوع عمده تقسيم خواهند شد. 

Forward Lookup Zone 

Reverse Lookup Zone  

در ادامه به تشريح عملکرد هر يک از Zone های فوق خواهيم پرداخت .

Forward Lookup Zone 

از اين نوع Zone برای ايجاد مکانيزمی برای ترجمه اسامی host به آدرس IP برای سرويس گيرندگان DNS استفاده می گردد. Zone ها دارای اطلاعاتی هستند که بصورت رکوردهای خاص در بانک اطلاعاتی مربوطه ذخيره خواهند شد. اين نوع رکوردها را " رکوردهای منبع Resource Record " می گويند. رکوردهای فوق اطلاعات مورد نياز  در رابطه با منابع قابل دسترس در هر Zone را مشخص خواهند کرد.

تفاوت بين Domain و Zone

در ابتدا می بايست به اين نکته اشاره نمود که Zone ها با دامنه ها (Domain) يکسان نبوده و يک Zone می تواند شامل رکوردهائی در رابطه با چندين دامنه باشد. مثلا" فرض کنيد ،  دامنه www.microsoft.com  دارای دو زير دامنه با نام East , West باشد. (West.microsoft.com , East.microsoft.com ). مايکروسافت دارای دامنه اختصاصی msn.com بوده که خود شامل دارای يک زيردامنه با نام mail.microsoft.com است

دامنه های همجوار و غير همجوار در شکل فوق نشان داده شده است . دامنه های همجوار همديگر را حس خواهند کرد ( برای يکديگر ملموس خواهند بود ) . در رابطه با مثال فوق دامنه های موجود در Zone Microsoft.com همجوار و دامنه های Msn.com و Microsoft.com غير همجوار هستند.

 Zone ها مجوز واگذاری مسئوليت برای پشتيبانی منابع موجود در Zone را فراهم خواهند کرد. Zone ها روشی را به منظور واگذاری مسئوليت پشتيبانی و نگهداری بانک اطلاعاتی مربوطه فراهم خواهند کرد. فرض کنيد شرکتی با نام TACteam وجودداشته باشد. شرکت فوق از دامنه ای با نام tacteam.net استفاده می نمايد. شرکت فوق دارای شعباتی در San Francisco, Dallas, and Boston است . شعبه اصلی در Dallas بوده که مديران متعددی برای مديريت شبکه در آن فعاليت می نمايند. شعبه San Francisco نيز دارای چندين مدير ورزيده به منظور نظارت بر سايت است . شعبه Boston دارای مديريتی کارآمد برای مديريت DNS نمی باشد. بنابراين همواره نگرانی های مربوط به واگذاری مسئوليت نگهداری بانک اطلاعاتی به يک فرد در Boston خواهيم بود. منابع موجود بر روی سايت Dallas در حوزه tacteam.net بوده و منابع موجود در San Francisco در سايت west.tacteam.net و منابع موجود در Boston در سايت east.tacteam.net نگهداری می گردنند. در چنين وضعيتی ما صرفا" دو Zone را برای مديريت سه دامنه ايجاد خواهيم کرد. يک Zone برای tacteam.net که مسئوليت منابع مربوط به tacteam.net و east.tacteam.net را برعهده داشته و يک Zone ديگر برای west.tacteam.net که منابع موجود بر روی سايت San Francisco را برعهده خواهد گرفت . اسامی مورد نظر برای هر Zone به چه صورت می بايست انتخاب گردنند؟ هر Zone نام خود را از طريق ريشه و يا بالاترين سطح دامنه اقتباس خواهند شد. زمانيکه درخواستی برای يک منبع موجود بر روی دامنه west.tacteam.net برای DNS واصل گردد ( سرويس دهنده DNS مربوط به tacteam.net ) سرويس دهنده tacteam.net صرفا" شامل يک Zone نخواهد بود.در چنين وضعينی سرويس دهنده فوق دارای يک Delegation ( واگذاری مسئوليت ) بوده که به سرويس دهنده DNS مربوط به west.tacteam.net اشاره خواهد کرد. بنابراين درخواست مربوطه برای ترجمه اسامی به آدرس بدرستی به سرويس دهنده مربوطه هدايت تا مشکل برطرف گردد.

 Reverse Lookup Zones

Zoneها ی از نوع Forward امکان ترجمه نام يک کامپيوتر به يک IP را فراهم می نمايند..يک Reverse Lookup اين امکان را به سرويس گيرندگان خواهد داد که عمليات مخالف عمليات گفته شده را انجام دهند: ترجمه يک آدرس IP به يک نام . مثلا" فرض کنيد شما می دانيد که آدرس IP مربوط به کامپيوتر مقصد 192.168.1.3 است اما علاقه مند هستيم که نام آن را نيز داشته باشيم . به منظور پاسخگوئی به اين نوع درخواست ها سيستم DNS از اين نوع Zone ها استفاده می نمايد. Zone های فوق بسادگی و راحتی Forward Zone ها رفتار نمی نمايند. مثلا" فرض کنيد Forward Lookup Zone مشابه يک دفترچه تلفن باشد ايندکس اين نوع دفترچه ها بر اساس نام اشخاص است . در صورتی که قصد يافتن يک شماره تلفن را داشته باشيد با حرکت بر روی حرف مربوطه و دنبال نمودن ليست که بترتيب حروف الفباء است قادر به يافتن نام شخص مورد نظر خواهيد بود. اگر ما شماره تلفن فردی را بدانيم و قصد داشته باشيم از نام وی نيز آگاهی پيدا نمائيم چه نوع فرآيندی را می بايست دنبال نمود؟. از آنجائيکه دفترچه تلفن بر اساس نام ايندکس شده است تنها راه حرکت و جستجو در تمام شماره تلفن ها و يافتن نام مربوطه است .قطعا" روش فوق روش مناسبی نخواهد بود. به منظور حل مشکل فوق در رابطه با يافتن نام در صورتی که IP را داشته باشيم از يک دامنه جديد با نام in-addr.arpa استفاده می گردد. دامنه فوق اسامی مربوطه به دامنه ها را بر اساس شناسه شبکه (Network ID) ايندکس و باعث افزايش سرعت و کارآئی در بازيابی اطلاعات مورد نظر با توجه به نوع درخواست ها خواهد شد.

 با استفاده از برنامه مديريتی DNS می توان براحتی اقدام به ايجاد اين نوع Zone ها نمود. مثلا" اگر کامپيوتری دارای آدرس 192.168.1.0 باشد يک آدرس معکوس ايجاد و Zone مربوطه بصورت زير خواهد بود :

1.168.192.<


:: برچسب‌ها: DNS ,
:: بازدید از این مطلب : 131